Jak powiedziała niania Wandzi mej pięknej "święta najbardziej cieszą przed" i choć często przychodzi mi to ciężko, tym razem zgadzam się z nią całkowicie. Przygotowania są znacznie bardziej ekscytujące niż dwa dni lenistwa ;). Mnie osobiście jakoś przestały te święta emocjonować w momencie stopnienia śniegu, a obecny tydzień jest dla mnie na prawdę wyjątkowo męczący i długi. Już jutro jednak wyjeżdżamy w świąteczną podróż do mojego taty, gdzie spędzimy święta. Perspektywa upchnięcia mojego męża, mej skromnej osoby, córki naszej Wandy i (uwaga!) mojej teściowej wraz z bagażami na tydzień (włączając mężowy sprzęt snowboardowy i Wandziny wózek) w naszej trzydrzwiowej Ibizie napawa pewną obawą, ale oczywiście i w tym miejscu można przytoczyć jedną z jakże wymownych i mieszczących w sobie wszechświat ;) mądrości Polaków - "nie takie rzeczy się robiło".
Uła! Plan macie ambitny! My tak jechaliśmy na 1 listopada, tyle, że bez sprzętu snowboardowego i powiem, że wyglądało groźnie a nawet dało radę :)
OdpowiedzUsuńTakie przedsięwzięcia to ważna część rodzinnego folkloru: moi rodzice po dziś dzień opowiadają, nie bez cienia dumy, jak to się pakowali ze mną i siostrą na wakacje do malucha ;)
Pomyśl o satysfakcji jaką da Ci w odległej przyszłości męczenie takimi opowieściami chłopaka Wandzi ;).
Powodzenia :)
Ulala ale Was czeka wyprawa :D No to powodzenia i szerokiej drogi :D
OdpowiedzUsuńżyczę udanej podróży, szerokiej drogi i wesołych świąt!
OdpowiedzUsuńHa! Ten obrazek jest boski ;) Teraz czekamy na ten w oryginale, po zapakowaniu hehe! Good luck! :> Takie przygody są najlepsze, olać dyskomfort, ważne że święta spędzicie razem! WESOŁYCH!:)
OdpowiedzUsuńChciałabym to zobaczyć! Skompresujcie się;)
OdpowiedzUsuńSzerokiej drogi i udanego świętowania!