myśleć jak dzidziuś

3 miesiące życia mojej córki dzieliły się na etapy, które powtarzały się cyklicznie:

- Wandzia zmienia nawyki związane z wejściem w nowy miesiąc,

- Wandzia uczy mamę nowych nawyków,

- Wandzia i mama żyją w błogiej równowadze :).

Aktualnie przechodzimy przez równowagę (takie przynajmniej jest moje odczucie;)). Uważam swoje dziecko za spokojne i chyba to daje mi możliwość rozważnej jego obserwacji. Staram się odczuwać ilość bodźców otaczających Wandę i jej zapotrzebowanie na nie w danym momencie. Tak właśnie Wandzia nauczyła mnie, że w momentach pojękiwania ze zmęczenia wcale nie zawsze ochotę ma na znalezienie się na rękach - w końcu to nowa perspektywa, inne widoki, kolejne bodźce. Skutkuje natomiast przyniesienie smoka i flanelki do miętoszenia - odlot w kilka minut :). 

Niedziela. Imieniny teściowej. Na niewielkim metrażu, jaki oferuje kawalerka owej Wandzinej babci ściskają się: dziadek E., ciotka E., kuzynka E. z dwójką dzieci (w tym szalony dwulatek;), siostra E., dwie siostrzenice, mama E.-rzecz jasna oraz oczywiście ja i E.  wraz ze swoją "pociechą" ;). Po tym krótkim opisie nasuwa się oczywisty jednosłowny wniosek - zgiełk! W takim zgiełku nie trudno oczywiście o (jakże oczekiwane;)) RADY. Ostatnio jednym z ulubionych zajęć naszej córki jest "latanie". Szwagierka moja, żeby, okazującej już zwoje znudzenie, Wandzie zrobić przyjemność zaczyna więc z nią "latać". Na co odzywa się dziadek (którego skądinąd uwielbiam, jednak...): "ona tak lubi, nie ucz jej tak". Ojej! A czy dziadek, jak ma ochotę usiąść to nie siada? A Wandzia ma ochotę latać :), a że jest dzidziusiem, to trzeba jej pomóc realizować jej potrzeby, mimo, że bywają surrealistyczne ;). No...to taki ze mnie chojrak, że nie powiedziałam tego tam, na imieninach tylko piszę na blogu ;). Kiedy opuszczając "imprezkę" przekroczyliśmy próg klatki Wandzia ziewnęła, zamknęła oczy i momentalnie zasnęła, jakby chciała powiedzieć "nareszcie chwila spokoju" ... no dobra, może to była moja myśl, ale ulokowana w ustach berbecia wydaje się mieć naturalne usprawiedliwienie ;)

rodzinnie ;)