duża goła baba w kąpieli :)

            Mili Państwo, proszę wyobrazić sobie, że córka nasza - Wanda ważyć postanowiła już 2,9 kg (!). Oczywiście cieszymy się, że jest przy tym silna i zdrowa, jednak ja sobie tak myślę - jak "to to" urodzić? Z założenia chciałam stawić czoła porodowi naturalnemu - być bohaterką we własnych oczach, poczuć, że za niesamowity ból i wysiłek dostaję nagrodę, jaką jest moja córeczka...i opcja ta jeszcze nie jest przekreślona, jednak przestała być tak oczywista. Lekarz przewiduje, że w momencie witania się ze światem zewnętrznym Wanda ważyć może ok. 4 100, jednak jeśli przed porodem przybierać zacznie zbyt intensywnie podjąć będzie trzeba decyzję o cięciu cesarskim. Nasz lekarz, który to zresztą nazwał wczoraj Wandzię (moją maleńką kruszynkę;)) "dużą babą" stwierdził, iż jest ona wielkościowo 3 tygodnie do przodu względem terminu, co nie świadczy jednak o tym, że będzie chciała przyjść do nas wcześniej. Przez mój organizm przelewa się przeczucie, że skończy się w naturalny sposób, ale gdzieś w połowie marca, moją tezę potwierdza fakt, iż Wanda główką na dół żyje bezustannie już od początku trzeciego trymestru...ale, to takie gdybanie-wiadomo. Jeśli jednak moje przeczucie przyszło z tej samej przestrzeni, z której wyłoniła się wręcz pewność, że będę mieć syna, to, jak nie trudno odgadnąć będzie ono niewiele warte ;).
           Ekscytacja, strach, ciekawość, szaleństwo.