lekki mętlik

            Jak śpiewała niegdyś Anita Lipnicka, do której nigdy nie pałałam szczególną ochotą "w mojej głowie wojna ... myśli niespokojnych". Ku mojemu własnemu zaskoczeniu wojna absolutnie nie dotyczy bezpośrednio mnie samej, ciąży ani mojego związku. W moim otoczeniu zarówno znajomych, jak i tym pracowniczym ostatnio wiele się dzieje. Staram się to objąć umysłem, tłumaczyć sobie ludzkie sytuacje i zachowania, i im dłużej o tym wszystkim myślę, tym bardziej utwierdzam się w przekonaniu, że robię to niepotrzebnie ;).
           Nie będę się rozwodzić nad tymi kwestiami, tym bardziej, że nie mam jeszcze żadnych konkluzji, ale rzucę tylko dwa zaprzątające mi głowę tematy, a właściwie pytania. Pierwsze z nich to "czy uczucie jednostronne można nazwać miłością?", a drugie - "Czy osobowość to coś, czego można się nauczyć lub co można nabyć?". Z tym Was zostawiam, chętnie przeczytam Wasze opinie, jeśli będziecie tylko miały, bądź mieli (chociaż obecność panów w tym miejscu wydaje mi się być wątpliwa ;)) ochotę coś napisać.
           Natomiast by zaspokoić ciekawość zasianą w ostatnim poście ( jeżeli w ogóle udało mi się cokolwiek  zasiać ;)) powiem, że ... (werble)....znaleźliśmy mieszkanie :)! W dodatku czuję, że ma ono mocno zajebistą  (och!;)) aurę. Poza tym odległość parku to dwie minuty, co cieszyć będzie psy i mnie, jako mamuśkę z wózkiem. Znajduje się ono w centrum, co łączy się z większą bliskością dwóch istotnych w moim żywocie przyjaciółek. E. natomiast zawsze naprędce będzie mógł wyskoczyć do kolegów na mecz. Za dwa tygodnie "gary mówałt" także ekscytacja rośnie z dnia na dzień. Ła ła łi ła i hip hip hura jednocześnie ;).