info ja

Dzieje się dużo. Piszę mało. Poczynania wbrew logice są domeną mojej przekornej natury ;). Ząbkowanie weszło na level hard. Kilka nocy z rzędu koiliśmy ból małej W. nosząc na rękach, szepcząc, głaszcząc, tuląc, polewając dziąsła specyfikiem, który wydawał się nie zmieniać sytuacji, a w końcowej fazie podając czopek, zastanawiając się dlaczego było się na tyle otępiałym, że ten pomysł nie wpadł do głowy wcześniej.

Gdyby dało się gdzieś załatwić cesję w wyniku której ból mojego dziecka przepisany zostaje na mnie, dajcie cynk - przyjmiemy go z E. godnie, byleby nasza córka nie musiała przechodzić przez te męki.

Pomiędzy pojękiwaniami jednak sprzedaje na swoim kramie wielkie worki uroku, nowych umiejętności i słów.

Wszystkie wersje mojego zapału do aktywności fizycznej do tej pory fabrycznie wszytą miały metkę z ostrzeżeniem przed łatwopalnym materiałem. W akcie ukarania się za błędy przeszłości moje (powiedzmy) bieganie odbywa się w odzieniu zupełnie przypadkowym i nie do końca komfortowym. Obiecałam sobie, że jeśli uda mi się zmobilizować swój leniwy organizm i ospałego mocno ducha walki i sportu do treningów trzy razy w tygodniu przez miesiąc, nagrodzę się jakimś elementem stroju upodabniającym mnie jednak do innych zbłąkanych dusz biegających po pobliskim parku, a nie będących kloszardami (którym to mój dotychczasowy wizerunek zdecydowanie jest bliższy*)...

Jutro pobiegnę w getrach, nad którymi widniała informacja "przeznaczenie: kobiety, bieganie, zimne dni". Więc, tak, świętuje swój niewielki sukces i polecam taki rodzaj zadowolenia z walki z własną ociężałością (nie tylko fizyczną).

Post się kupy nie trzyma, ale kto właściwie chciałby się jej trzymać tak na prawdę. Dodam zatem również "od czapy" ( albo idąc tropem zgrubienia słów "od szala", "od kurty" albo "od płacha" ;)), że popełniłam czyn iście hipsterski za pewne i choć dopuściły się go w ostatnim czasie również Madonna i Monika Brodka, to pewnie nie usprawiedliwia to mojego kolejnego kroku w sprzedaży prywatności. Otóż i mnie instagram nie jest już obcy i pokazuje tam głównie dziecię swoje, co jest mym natchnieniem, uwielbieniem, inspiracją i wszechświatem. W celu jednak pozostawienia na sobie suchej nitki godności postanowiłam utrzymać wszystkie swoje zdjęcia w jednej konwencji, by w prowizoryczny sposób mieć uczucie własnego stylu.

dobrej nocy Mili moi :)


*I opinie publiczną przestrzegam przed atakami, niech ta opinia nawet nie próbuje ;) Bo nie, nie gardzę bezdomnymi i nie, nie jest to metafora o negatywnym nacechowaniu.