what a wonderful world ;)

                  Wandzia wstała dzisiaj w dobrym humorze :

Te miny w połączeniu z błękitem nieba wytworzyły mieszankę, po której zażyciu dostałam "kopa" do zamienienia tego dnia w przygodę ;). Prysznic ( Wandzia siedzi w leżonku, obserwuje mnie przez szyby kabiny, słuchając delikatnego szumu suszarki :) - proces mojego mycia, malowania i czesania mamy już dopracowany do perfekcji, wszystko zajmuje ok 15 minut, wliczając robienie przed Wandzią głupich min, by jej się nie nudziło:) mam nawet wrażenie, że moment mojego prysznica ona traktuje, jako swój czas na relax ;)), pakowanie (wszystko, wszystko dosłownie, co może się przydać podczas długiej wycieczki z takową  Wandzią), jeszcze tylko zładować się z całym tym majdanem z trzeciego piętra i startujemy.

Dzień był jednym z najfajniejszych dni, jakie spędziłyśmy do tej pory we dwie (mam nadzieję, że to nie tylko moja opinia ;)). Wybrałyśmy się na pierwszy tak długi spacer (2h do celu+pobyt i powrót). Świeże powietrze zdziałało cuda - dziecię spokojne i drzemiące. Nie obyło się oczywiście bez kryzysów -w drodze powrotnej zrobiło się nad wyraz gorąco. Pierwszy był łagodny, a lekarstwem okazało się być ściągnięcie skarpet ( och! gdybym ja mogła tak rozwiązywać swoje problemy ;)). Ostatni natomiast był już ostry - myślę, że postronni mogli podejrzewać mnie o to, że przed włożeniem dziecka do wózka, najpierw odarłam je ze skóry...tym razem starym sposobem Wandzia znalazła się w moich  jednoręcznych objęciach. Druga ręka pchała rzecz jasna wózek :). Nie trwało to jednak długo. Na rękach szybko zasnęła, a ja podstępem zwróciłam ją wózkowi i udało się dotrwać do domu.

Zarzucam Was teraz zdjęciami z folderu "closer to nature" ;) z naszej dzisiejszej wyprawy i polecam takie wyzwania.