w roli głównej ;)

            Obsesyjny etap charakteryzujący się np. nieustannym sprawdzaniem ruchów Wandy, kontrolą "własnego siedzenia" - czy aby czasem nie tonie ono w wodach płodowych, a także traktowaniem każdego ukłucia w plecach,
w boku, w brzuchu ... gdziekolwiek ;) jako potencjalnego preludium do skurczy postanawiam ukrócić !!! Nie jest to łatwe - ostrzegam ciężarne, które jeszcze mają ten etap przed sobą - bardzo trudno pozbyć się tych "fixów" ;). Zamanifestowanie przerwania  swoistej paranoi  objawiło się u mnie zabiegami pielęgnacyjnymi :). Wczoraj pierwszy raz w ciągu swojego żywota (nie żartuję) położyłam się na fotelu w gabinecie kosmetycznym w celu doświadczenia regulacji oraz henny brwi i rzęs. Do tej pory okazyjnie, własnym sumptem podejmowałam się tych wyzwań. Natomiast dziś idę do fryzjera. Oczywiście cały czas towarzyszy mi obawa, że moje wody odpłyną w czeluściach salonu, ale myślę sobie, że muszę się Wandzi spodobać - w końcu tylko raz w życiu pierwszy raz widzi się swoją mamę, zatem chcę zrobić wrażenie ;).

          Pod spodem zamieszczam małą retrospekcję. Od jakiegoś czasu, z różną częstotliwością starałam się robić sobie zdjęcia mniej więcej w tej samej pozycji, na tym samym tle, ażeby później zaobserwować, jak Wandy lepianka zamienia się w rozbudowaną willę ;). 

 zdjęcia poukładane są chronologicznie, jednak jak się teraz przyglądam wnikliwie, czasem wielkość brzucha uzależniona była od rodzaju ubrania lub niefortunnego zgarbienia się ;)
no i wybaczcie miny - ciężko osiągnąć efekt "mądrego uśmiechu", szczególnie wykonując "autoportret" tel. komórkowym ;)
ściskam